De broholmer is een Deens hondenras dat niet zo lang geleden met uitsterven was bedreigd. Nochtans gaat de geschiedenis van de broholmer terug tot aan de Vikingen die zijn voorouders tijdens hun vele “handelstochten” mee naar huis namen. Je gaat niet meteen een broholmer fokker in België vinden, maar in Nederland is er wel een broholmer fokker te vinden. Wil jij een broholmer pup adopteren of heb je eerder al een broholmer puppy in huis gehaald? Lees dan zeker verder want deze pagina staat vol met handige informatie over de broholmer.
Over de broholmer
De broholmer is een vrij onbekend hondenras in België, maar het heeft zijn baasjes wel veel te bieden. Over het algemeen is het dan ook een vriendelijke hond, maar hij kan wel wat waaks zijn. Wil jij een of meerdere broholmer puppies in huis halen? Dan zijn er wel een aantal zaken die je moet weten. Hieronder lees je er alles over.
Uiterlijke kenmerken van de broholmer
De broholmer is een atletisch gebouwde en grote hond. Zo heeft een teef een schofthoogte van ongeveer 70 cm en een gewicht van 45 tot 60 kilogram. De reu is nog wat imposanter, met een schofthoogte van zo’n 75 cm en een gewicht van 55 tot 70 kilogram. Weet dus dat zo’n kleine broholmer puppy een grote loebas wordt.
De broholmer komt in drie kleuren voor, namelijk geel met zwart masker, rood en zwart. De zwarte broholmer vind je het minst vaak terug. Bij de rode variant kan ook een zwart masker voorkomen, maar dit mag dan nooit tot over de ogen doorlopen. De lippen, de neus en de oogranden zijn zwart. Zijn vacht is kort en ligt dicht bij het lichaam, maar hij is wel voorzien van een goede en dikke ondervacht. Verder kan de broholmer witte markeringen hebben op de borst en de voeten. Dit is toegestaan, op voorwaarde dat het niet prominent aanwezig is.
In het uiterlijk van de broholmer zie je al meteen dat het een mastiff-type is. Dit wil zeggen dat hij niet alleen groot is, maar ook gespierd. Een breed hoofd met een diepe en brede borst is dan ook heel normaal voor de broholmer. Ook opvallend is dat hij toch wel wat huid in overvloed heeft dat vooral in de buurt van de nek ietwat los hangt.
Karakter van de broholmer
De broholmer is een vriendelijke hond, zowel ten opzichte van mensen als ten opzichte van andere honden. Veel is natuurlijk wel afhankelijk van de socialisatie van een broholmer pup, maar een vriendelijke aard zal toch altijd aanwezig zijn. Een broholmer wil wel waaks zijn en hij kan dat waken heel serieus nemen, maar agressief gedrag zal hij daarbij nooit tonen. Over het algemeen patrouilleert hij vooral langs de afrastering en waarschuwt hij jou, de buren en iedereen in de buurt voor verdachte activiteiten. Zeker vreemd geklede mannen op fietsen die elke dag opnieuw gekke dingen in de brievenbus komen steken, vindt hij heel verdacht en dat zal iedereen geweten hebben.
Houd er rekening mee dat de broholmer ondanks zijn formaat geen hond is die graag alleen is. Eigenlijk wil hij het liefst altijd bij zijn baasjes zijn, hoe onpraktisch dat ook mag zijn. Het zijn dus geen kennelhonden. Door ze met soortgenoten te houden, kunnen ze wel bij elkaar op zoek gaan naar gezelschap. Houd er wel rekening mee dat reuen soms intolerant kunnen zijn ten opzichte van andere reuen.
De opvoeding van broholmer puppies verloopt over het algemeen heel goed. Het zijn intelligente honden die snel bijleren, maar het is wel zo dat ze zich daardoor snel vervelen. Als je telkens opnieuw met dezelfde oefening op de proppen komt en hen mentaal niet uitdaagt, zoeken ze wel iets anders dat interessanter is. Korte oefeningen en voldoende afwisseling werken het beste.
Beweging
De broholmer heeft een gemiddelde behoefte aan beweging. Dit wil zeggen dat je niet intensief moet sporten, maar dat het ook geen hond is die voldoende heeft aan wat spelen in de tuin. Een dagelijkse uitlaatbeurt, een spelletje en af en toe eens een langere wandeling zal volstaan. Een beetje joggen kan zeker, maar dat moet je natuurlijk langzaamaan opbouwen.
Omgang met kinderen en andere dieren
De broholmer is van nature uit een vriendelijke hond, maar het is wel een hond die zijn plaats in de roedel moet leren kennen. Hierdoor wordt de broholmer vaak afgeraden voor gezinnen met jonge kinderen. In de praktijk is het echter niet zo eenvoudig. Enerzijds is er inderdaad het risico dat hij zich hoger dan hen in de pikorde zal zien en dat kan dan problemen geven. Een goede socialisatie van de broholmer puppy en het samen opgroeien met kinderen kan echter veel voorkomen. Bovendien zal hij zich vaak zelfs beschermend opstellen ten opzichte van jonge kinderen. In ieder geval laat je jonge kinderen nooit alleen met een hond en vormt de broholmer hier geen uitzondering op. Met oudere kinderen is er geen probleem. Met kleine huisdieren klikt het vaak niet goed, maar als een broholmer puppy ermee is opgegroeid, gaat het vaak wel beter.
Geschiedenis van de broholmer
De geschiedenis van de broholmer brengt ons naar de vroege middeleeuwen, toen de Deense Vikingen na hun vele tochten mastiffachtige honden meebrachten naar hun thuisland. Deze mastiffachtigen werden met lokale hondenrassen gekruist en zo ontstond de voorouder van de broholmer. Ook generaties aan mengelingen met onder andere de Engelse mastiff en de Deense dog gaan achter het hondenras verscholen. Deze eerste broholmers werden toen nog aanvankelijk gehouden om het vee te bewaken, maar ook als waakhond en als jachthond.
Wat dat laatste betreft, was de interesse van de adel natuurlijk snel gewekt. De Deense adel eigende zich de broholmer toe en dat betekende ook bijna de doodsteek voor het hondenras. De Deense adel had de gewoonte om honden uit te wisselen en zo werd de broholmer sterk ingekruist met andere hondenrassen. Vooral in de loop van de 19de eeuw was het aantal broholmers sterk teruggedrongen.
Het was toen dat Sehested, een koninklijke jachtopziener die op het landgoed Broholm woonde, ingreep. Hij zette zich in voor het ras en hun aantal nam weer sterk toe. Hij zette zich ook in voor duidelijke standaarden en het is dan ook rond deze periode dat de broholmer opnieuw groter werd. Het is eveneens op dit landgoed dat jaarlijks een broholmershow wordt gehouden.
Na de twee wereldoorlogen was het ras echter weer vrijwel volledig verdwenen. In 1974 was het zelfs zo erg gesteld dat er nog maar één broholmer in het stamboek was ingeschreven. Rond die periode ging men op zoek naar stamboomloze exemplaren die voldeden voor de fok. Onder andere bij het pretpark Tivoli werden er broholmers gevonden. Het ging echter om zwarte pups die niet voldeden aan de standaard die door Sehested werd opgesteld. Omdat het niet anders kon, heeft men toen maar die standaard aangepast: zwart was vanaf dan wel toegestaan.
Rond de eeuwwisseling was het beter gesteld met het bestand. Er waren toen zo’n 800 exemplaren in Denemarken en de eerste export begon plaats te vinden. Volgens de recente cijfers zijn er intussen zo’n negen broholmers in België te vinden.
Meer informatie over de broholmer
Met slechts negen broholmers in België en een beperkt bestand in Nederland hoeft het niet te verbazen dat er maar weinig Nederlandstalige boeken over de broholmer geschreven zijn. Gelukkig zijn er in de Engelstalige literatuur wel een aantal goede werken te vinden. Onderstaande boeken hebben we gelezen en goedgekeurd.
Praktische informatie over de broholmer
Nu een broholmer niet meteen een van de bekendste hondenrassen in België is, hoeft het niet te verbazen dat je niet meteen veel informatie vindt over het verzorgen van je broholmer. In bovenstaande boeken vind je wel het een en ander terug, maar hieronder zijn ook alvast een aantal richtlijnen opgenomen. Zo vind je meteen ook het beste hondenvoer voor de broholmer of de beste reisbench voor de broholmer.
Verzorging van de broholmer
Omdat de haren kort en dicht zijn, heeft de broholmer niet zo gek veel vachtverzorging nodig. Natuurlijk blijft het wel belangrijk om de nagels tijdig bij te knippen en om aandacht te hebben voor de ogen, de oren en de tanden. Ook een wekelijkse borstelbeurt is wel aangewezen. Per slot van rekening is dat ook gewoon een genietmomentje voor baasje en hond.
Voeding voor de broholmer
De broholmer is een grote en gespierde hond die logischerwijs ook nood heeft aan een hondenbrok die hem in al zijn kracht en grootte ondersteunt. Yourdog heeft heel goede rasspecifieke hondenvoeding voor verschillende hondenrassen, waaronder de broholmer. Lees er meer over op de onderstaande pagina.
Speeltjes voor de broholmer
De broholmer is altijd in voor een spelletje, maar dan het liefst wel met zijn baasje. Kies dan ook voor een leuk trekspelletje of gewoon voor lekker apporteren. Als je de broholmer alleen wil laten spelen, is het belangrijk dat hij zich niet te snel gaat vervelen. Vooral speeltjes die onverwachts stuiteren, doen het vaak heel goed.
Reizen met de broholmer
De broholmer heeft er op zich niks op tegen om samen met zijn baasjes te reizen. Wel is het natuurlijk een flinke loebas die toch wel wat onstuimig kan zijn en zich waaks kan gedragen. Een goede autobench is dan ook aanbevolen. Op het vliegtuig zal hij in een speciale IATA-conforme reisbench moeten plaatsnemen. Onderstaande benches zijn een goed idee.
Medische problemen bij de broholmer
Net zoals veel andere grote honden heeft ook de broholmer een aantal medische problemen. Heup- en elleboogdysplasie komen bijvoorbeeld vaak voor bij dit hondenras. Wel is het zo dat het aandeel broholmers met ernstige problemen minder groot is dan bij andere hondenrassen, wat te maken heeft met het goede werk van Deense broholmer fokkers. Het ontbreken van broodfok is altijd goed voor een hondenras.
Daarnaast komen er ook verschillende allergieën voor bij broholmers en worden er helaas ook hartafwijkingen aangetroffen. Ook hier zijn broholmer fokkers steeds intensiever aan het testen om goede broholmer puppies te bekomen. Ze doen dit overigens niet alleen wat de fysieke gezondheid betreft, want ook op mentaal niveau wordt er flink geselecteerd. In Denemarken gaat het zelfs zo ver dat enkel broholmers die voor een gedragstest slagen, gebruikt worden voor nieuwe broholmer puppies.
Ten slotte kunnen er natuurlijk altijd medische problemen opdoemen. Net zoals de mens kan ook een broholmer bijvoorbeeld een tumor krijgen of slecht ten val komen. De kosten lopen in zo’n geval sterk op. Daarom mag het belang van een goede hondenverzekering nooit worden onderschat.
Waar broholmer pups te koop vinden?
Buiten Denemarken komt de broholmer niet zo heel vaak voor. Wel hebben we weet van een goede broholmer fokker in Nederland. Verder kan je via de website van de Deense rasorganisatie nagaan of er momenteel ergens een broholmer te koop is.
- Broholmer kennel Pago Threant (Nederland)
- Deense broholmer-rasvereniging: fokkerslijst en puppylijst
Voor wie is een broholmer een geschikte hond?
Zoals eerder gezegd is een broholmer absoluut geen kennelhond en heeft hij nood aan baasjes die bij hem willen zijn. Graag zit hij ‘s avonds bij jullie in huis en gaan jullie overdag eens een flinke wandeling maken. De nodige opvoeding heeft hij nodig en liefst ook geen nare buren die kwaad zijn omdat hij waarschuwt voor het gevaar van spelende kinderen. Enige ervaring met honden is op zijn plaats, maar je hoeft zeker geen hondencoach te zijn om van een broholmer puppy een lieve en gehoorzame hond te maken.
Veelgestelde vragen over de broholmer
Wat kost een broholmer?
De prijs van een hond is altijd afhankelijk van verschillende factoren. Vooral de kwaliteit van de stamboom speelt een rol, maar bovendien zal een broholmer fokker die ouderhonden uitgebreider test op erfelijke aandoeningen die kosten nu eenmaal moeten doorrekenen. De praktijk leert ons dat je gemiddeld 1.200 tot 1.500 euro betaalt voor een broholmer puppy.
Een broholmer: hoe oud wordt deze hond?
Een broholmer wordt gemiddeld 10 tot 11 jaar oud. Gemiddeld wil natuurlijk zeggen dat er zowel positieve als negatieve uitschieters zijn.
Kan een broholmer als therapiehond worden ingeschakeld?
Voor therapiehonden wordt er vaak gekozen voor sociale hondenrassen. Omdat een broholmer van nature vriendelijk en niet agressief is, kan de broholmer hiervoor worden ingezet. Met een goede socialisatie kan een broholmer puppy dus ook tot therapiehond worden opgeleid. Toch wordt hij er in de praktijk niet voor opgeleid omdat er nu eenmaal betere hondenrassen zijn die eenvoudiger tot therapiehond kunnen worden opgeleid.
Een reactie achterlaten