Berghond van de Maremmen en Abruzzen

Berghond van de Maremmen en Abruzzen

Berghond van de Maremmen en Abruzzen
Berghond van de Maremmen en Abruzzen
Berghond van de Maremmen en Abruzzen
Berghond van de Maremmen en Abruzzen

De berghond van de Maremmen en de Abruzzen wordt ook wel eens de maremmano of de maremma genoemd. Het is een grote en gespierde hond die al meer dan 2.000 jaar bestaat. Het is een rustige hond en het kan een goede gezinshond zijn, maar dan heeft het echt wel nood aan een zeer consequente opvoeding.

Over de berghond van de Maremmen en Abruzzen

De berghond van de Maremmen en de Abruzzen is een hond met een kenmerkende lange, witte vacht. Het is een zelfstandige werkhond die oorspronkelijk werd gefokt om kuddes te beschermen tegen everzwijnen en wolven. Desondanks is deze hond zeker niet agressief.

Uiterlijke kenmerken van de berghond van de Maremmen en Abruzzen

De berghond van de Maremmen en Abruzzen is een gespierde en grote hond met een schouderhoogte van ongeveer 65 cm (teven) tot 70 cm (reuen). Een reu weegt gemiddeld 35 tot 45 kilogram en een teef weegt 30 tot 40 kilogram. Kenmerkend voor de berghond van de Maremmen en de Abruzzen is de witte en wollige vacht. Door deze vacht valt de hond niet goed op in een schaapskudde en kan het roofdieren verrassen. De vacht is bovendien dik. Hierdoor kan deze hond ‘s nachts bij de kudde blijven slapen en is knuffelen extra leuk.

Als je naar de berghond van de Maremmen en Abruzzen kijkt, ben je gegarandeerd onder de indruk. Het gedistingeerd en majestueus uiterlijk is dan ook gewoon imposant. Het hoofd, dat doet denken aan dat van een beer, oogt eveneens erg krachtig. De kleine donkere ogen, de rechte neusbrug en de stevige kaken dragen hieraan bij.

Bij deze hond maakt men soms wel eens het onderscheid tussen de maremmano en de abruzzese. De maremmano is de familiehond die intussen al generaties dicht bij de mensen leeft. Hun uiterlijk is door de tijd iets verfijnder geworden. De abruzzese is nog een echte werkhond en is veel gespierder. Hoewel de berghond van de Maremmen en Abruzzen nog steeds door herders wordt gebruikt, komt deze hond tegenwoordig vaker als gezinshond voor.

Karakter van de berghond van de Maremmen en de Abruzzen

De berghond van de Maremmen en Abruzzen is een kalme en bedachtzame hond. Hij is vriendelijk tegenover het gezin en het is een heel goede waker. Tegenover het eigen gezin is hij heel aanhankelijk, maar tegen vijanden van ‘zijn kudde’ reageert hij heel fel. Een goed baasje zal de berghond van de Maremmen en Abruzzen moeten leren dat niet elke voorbijganger of fietser een vijand is.

Hoewel de berghond van de Maremmen en Abruzzen zich goed hecht aan zijn baasje, is deze hond niet gehoorzaam. Of toch niet zoals je het van een hond gewoon bent. Het is een hond die is gefokt om alleen te leven met zijn kudde, om zelf beslissingen te nemen en om lange perioden in eenzaamheid te vertoeven. Dit heeft ervoor gezorgd dat deze hond bijzondere karaktereigenschappen heeft ontwikkeld. Zo leert de berghond van de Maremmen en Abruzzen minder goed van mensen, maar vooral goed van andere honden. Zo ging het ook bij het schapenhoeden: de andere honden leerden hem wat hij moest doen. Mensen kunnen hem wel commando’s aanleren, maar dit vergt heel veel geduld. Een voordeel is dat je maar één hond goed hoeft te trainen en dat de berghond van de Maremmen en Abruzzen wel volgt. Het nadeel is dat de berghond van de Maremmen en Abruzzen ook snel slecht gedrag aanleert van andere honden.

Toch wil dit niet zeggen dat eender welk baasje met de berghond van de Maremmen en Abruzzen overweg zal kunnen. Deze hond heeft nog steeds een duidelijke leider nodig. Als er geen duidelijke leider is, zit het namelijk in zijn natuur om zelf het leiderschap op zich te nemen. Dan zal hij de regels in het gezin bepalen en dat kan niet de bedoeling zijn. Het is dus absoluut geen onderdanige hond en heeft nood aan een goede, sterke en evenwichtige leider.

Beweging

Als je het gebruik en de geschiedenis van de berghond van de Maremmen en de Abruzzen kent, zal het niet verbazen dat hij wel wat ruimte nodig heeft. Hij is een echte werkhond en wil dan ook aan de slag gaan. Bovendien is hij heel behendig. Voldoende – overdrijven is zeker niet nodig – beweging is aan te raden en nog beter is het om met de berghond van de Maremmen en de Abruzzen naar de hondenschool te gaan. Zeker tijdens groepslessen zal hij ongelofelijk veel oppikken van de andere honden, hoewel het nooit een hond zal worden die op commando allerlei kunstjes zal doen.

Omgang met kinderen en andere dieren

De berghond van de Maremmen en de Abruzzen is zachtaardig ten opzichte van zijn roedel. Daartoe kunnen niet alleen mensen en andere honden behoren, maar ook kinderen, katten, schapen, kippen, konijnen enzovoort. In principe kan de berghond van de Maremmen en de Abruzzen het dus goed met kinderen vinden. Het nadeel is echter dat deze hond de neiging heeft om zijn roedel te beschermen. Wild spelen kan hij dan als een aanval interpreteren en dat kan problemen opleveren. Hoe dan ook is het aan te raden om de berghond van de Maremmen en de Abruzzen nooit alleen te laten met jonge kinderen. Daarnaast is een goede socialisatie met andere honden, dieren en mensen broodnodig.

Geschiedenis van de berghond van de Maremmen en de Abruzzen

De naam van de berghond van de Maremmen en de Abruzzen doet vermoeden dat de hond afkomstig is van de streek Maremma en de regio Abruzzen. De Maremma is een moerasachtig gebied ten noorden van Rome, terwijl de Abruzzen een bergachtige streek ten oosten van Rome zijn. Hoewel de Italiaanse link duidelijk aanwezig is, ligt de echte oorsprong van de berghond van de Maremmen en de Abruzzen eigenlijk in Azië. Er bestaan verschillende meningen over hoe hij nadien in Italië is terechtgekomen, maar over het algemeen neemt men aan dat de hond meegekomen is met nomadische herders die generatie na generatie steeds meer naar het westen trokken.

De eerste beschrijving van het hondenras wordt toegeschreven aan Marco Terenzio Varrone. Deze Romeinse geleerde en schrijver vermeldt het ras in zijn boek Rerum Rusticarum (37 v.Chr.). Het is een korte vermelding. Hij schreef het boek dan ook heel snel omdat hij al 81 was en dacht spoedig te zullen sterven. Uiteindelijk werd hij 91, hoogst ongebruikelijk voor die tijd. Het is het bewijs dat de berghond van de Maremmen en de Abruzzen al heel vroeg in de laars van Europa te vinden was. Ook andere auteurs schreven over het hondenras en noteerden bijvoorbeeld dat het hondenras wit diende te zijn, zodat herders het van een wolf konden onderscheiden. Later is de berghond van de Maremmen en de Abruzzen steeds vaker te zien op doeken, gravures en schilderijen.

Lange tijd werd er weinig aandacht aan de hond geschonken, tot men in 1922 een rasvereniging voor de hond besloot op te richten. In 1924 kwam de eerste rasstandaard tot stand en in 1938 had men het al over de verschillen tussen het type maremmano en het type abruzzese.

Meer informatie over de berghond van de Maremmen en Abruzzen

Het zal wellicht niet verbazen dat er niet zo heel veel boeken over de berghond van de Maremmen en de Abruzzen te vinden zijn. Het gaat niet om een heel populair hondenras en buiten Italië komt het dan ook niet zo vaak voor. Toch hebben wij een aantal goede boeken over dit hondenras gelezen. Onderstaande boeken raden we dan ook aan.

Praktische informatie over de berghond van de Maremmen en de Abruzzen

Op het internet is er vrijwel geen praktische informatie over de berghond van de Maremmen en Abruzzen te vinden. Dit is vervelend, want je wil natuurlijk het beste voor je hond. Daarom hebben wij alle praktische informatie over de verzorging op deze pagina gebundeld.

Verzorging van de berghond van de Maremmen en Abruzzen

Het is een buitenhond en zoals wel vaker bij buitenhonden is de benodigde verzorging beperkt. Het volstaat om de vacht af en toe te borstelen, met name wanneer de hond in de rui is. Verder gaat het om basisverzorging. Dit wil zeggen dat de nagels af en toe moeten worden bijgeknipt en dat je moet toezien op gezonde tanden en gezond tandvlees.

Alles over het verzorgen van honden →

Verzorging van hond

Voeding voor de berghond van de Maremmen en Abruzzen

Een krachtige en gespierde hond als de berghond van de Maremmen en Abruzzen heeft natuurlijk nood aan al even krachtig hondenvoer. Voldoende eiwitten en een voldoende hoog vleesgehalte is daarbij belangrijk. Je kan zelf verschillende soorten hondenvoer vergelijken, maar je kan ook op veilig spelen en kiezen voor het rasspecifieke hondenvoer van Yourdog. Dit hondenvoer is speciaal voor de berghond van de Maremmen en Abruzzen gemaakt.

Alles over hondenvoer →

Eten voor hond

Speeltjes voor de berghond van de Maremmen en Abruzzen

De berghond van de Maremmen en Abruzzen is graag bezig en dan is hondenspeelgoed altijd een goed idee. Je moet er enkel rekening mee houden dat deze hond nogal sterke kaken heeft. Sommige speeltjes is geen lang leven beschoren. Daarom kies je beter voor het kwalitatieve speelgoed van KONG.

Alles over speeltjes voor honden →

Speeltjes voor hond

Reizen met de berghond van de Maremmen en Abruzzen

De berghond van de Maremmen en de Abruzzen is een geboren reiziger. Ooit ging hij helemaal te voet van Azië naar Italië, dus hij kan best wel wat hebben. Van lange wandelingen is hij helemaal gek en hij is graag bij zijn gezin. Dan is het maar logisch dat je je berghond van de Maremmen en Abruzzen mee op reis neemt. Een goede reisbench is wel aan te raden.

Alles over reizen met honden →

Reizen met hond

Medische problemen bij de berghond van de Maremmen en Abruzzen

Net zoals bij andere grote honden kan de berghond van de Maremmen en Abruzzen met heupdysplasie te maken krijgen. Daarom wordt een heupdysplasie-onderzoek onder meer verplicht door de Nederlandse rasvereniging. Een elleboogdysplasie-onderzoek wordt aangeraden. Er is verder weinig informatie bekend over de gezondheid van de berghond van de Maremmen en Abruzzen. Het is aan te raden om een goede hondenverzekering af te sluiten.

Waar kan ik een berghond van de Maremmen en Abruzzen kopen?

De berghond van de Maremmen en Abruzzen komt nog steeds het meeste voor in Italië. Het aantal pups was er wel een tijdje verminderd, maar sinds 2015 worden er jaarlijks opnieuw zo’n duizend pups geboren. Buiten Italië is het rasbestand aan het groeien. Zeker in de Verenigde Staten is er al een mooie populatie opgebouwd. Daarnaast is de hond ook in Rusland aan een opmars bezig. In Nederland schommelt het rasbestand al enkele jaren rond de honderd stuks. Er zijn ook een aantal fokkers waar je de berghond van de Maremmen en Abruzzen kan kopen. Onder andere de fokker Parcodaini in Rucphen werd ons aanbevolen. Er is ook een fokker in Overloon (Fidati di me).

Voor wie is de berghond van de Maremmen en Abruzzen een geschikte hond?

De berghond van de Maremmen en Abruzzen is niet alleen een nuttige hond voor herders, maar is ook een goede gezinshond. Het is wel belangrijk dat hij voldoende leefruimte heeft. Daarnaast heeft hij nood aan een sterk en consequent baasje. Ervaring met honden is zeker aan te raden.

Een reactie achterlaten

Uw e-mailadres zal niet worden weergegeven.