De taiwanog is een bijzonder loyale hond die vooral in Taiwan terug te vinden is, hoewel zijn roots eigenlijk elders liggen. Bij ons is de taiwan dog een onbekend hondenras, maar toch wint hij steeds meer aan belangstelling. Op deze pagina is de belangrijkste informatie over de taiwan dog terug te vinden.
Over de taiwandog
De taiwandog heeft een geschiedenis die zo’n 6.000 jaar teruggaat, wat overeenstemt met hoe oud de aarde volgens aartsbisschop James Ussher is. Hoewel dit laatste door een aantal wetenschappers wordt betwist, mag het duidelijk zijn dat de geschiedenis van de taiwandog ver teruggaat. Toch is het hondenras pas vrij recent erkend en is het een van de hondenrassen die in Vlaanderen niet of slechts beperkt voorkomt. Hieronder lees je er meer over.
Uiterlijke kenmerken van de taiwandog
De taiwandog is een middelgrote hond met een driehoekige kop, dunne oren, een sikkelstaart en (donker)bruine amandelvormige ogen. Het voorhoofd van de taiwandog kan als breed en rond, zonder rimpels, omschreven worden. De neus is van matige grootte en is voorzien van brede neusgaten. De neusrug van de taiwan dog is recht en de snuit loopt een beetje taps toe zonder puntig te zijn. Zijn kaken zijn duidelijk sterk gebouwd en hij is voorzien van een goed ontwikkelde set tanden die recht op de kaken staan.
Het hoofd van de taiwandog gaat verder in een gespierde nek zonder keelhuid. Het lichaam is dan weer pezig en gespierd en heeft bijna een vierkante vorm, met een korte en rechte rug en stevig gespierde lendenen. De borstkas van de taiwan dog steekt ietwat vooruit en is voorzien van goed gewelfde ribben. De sikkelstaart is hoog aangezet en wordt rechtop gedragen, met de punt naar voren gebogen.
De vacht van de taiwan dog bestaat uit kort en hard haar dat strak tegen het lichaam aanligt, met een lengte van 1,5 tot 3 cm. De vacht kan diverse kleuren hebben, zoals zwart, wit, wit en zwart, fawn en lichtbruin. Ook een gestroomd vachtkleurpatroon is toegestaan.
Een reu is gemiddeld 48 tot 53 cm groot en weegt 14 tot 18 kilogram. Teefjes zijn 43 tot 48 cm groot en wegen 12 tot 16 kilogram.
Karakter van de taiwan dog
De taiwan dog is in principe buitengewoon trouw aan zijn baasje, heel alert, moedig en onbevreesd. Ze zijn eigenlijk altijd op hun hoede ten opzichte van vreemden en ze zijn bovendien ook nog eens heel territoriaal, waardoor het een heel goede waakhond is. Toch is het geen gewone blaffer, want heeft hij een geschiedenis als jaaghond, wat wil zeggen dat hij goed samenwerkingsverbanden kan aanknopen met andere honden en gezinsleden.
Beweging
De taiwan dog is een energieke en atletische hond met een grote bewegingsbehoefte. Reken toch op minimaal een uur trainen en intensief bewegen per dag. Een grote tuin die hij lekker kan bewaken is een goed idee, maar zal nog niet volstaan om al zijn energie te kunnen verliezen. Als de taiwan dog niet voldoende beweging krijgt, heeft hij de neiging om zich hyperactief te gedragen, destructief gedrag te ontwikkelen en overmatig te blaffen. Hij moet iets doen met zijn energie en dan is het gewoon beter dat jullie lekker gezellig gaan wandelen of sporten. Ze zijn heel geschikt voor hondensporten zoals behendigheid.
Omgang met kinderen en andere dieren
Enerzijds is de taiwan dog heel territoriaal en heeft hij een geschiedenis als jachthond. Hierdoor is het niet de meest joviale hond ten opzichte van onbekende honden en kleine dieren. Wel kan hij heel goed overweg met honden en kinderen waar hij mee is opgegroeid. Door de taiwan dog voldoende te socialiseren, kan hij ook met katten overweg maar kleinere dieren liggen hem sowieso moeilijker.
Geschiedenis van de taiwan dog
De geschiedenis van de taiwan dog gaat ver terug. Zo stammen ze af van de honden van de Austronesische volkeren die zo’n 6.000 jaar geleden naar Taiwan migreerden. Deze inheemse volken van Taiwan woonden er al voor de Han-Chinezen er aankwamen.
De taiwan dog vertoont dan ook geen gelijkenissen met de Chinese hondenrassen maar heeft veeleer genetische overeenstemmingen met Japanse hondenrassen zoals de kai, de shiba en de akita, maar ook met de Australische dingo. Het is een van de oudste hondenrassen ter wereld en het hondenras is dan ook lang heel zuiver gebleven, hoewel er een periode was dat de honden verwilderden en zich vrij natuurlijk met elkaar vermengden.
Eigenlijk ging alles voor dit hondenras heel goed, tot de kolonisten kwamen. Zij namen hun eigen honden mee die zich gretig met de taiwan dog vermengden en het werd al snel een zootje ongeregeld. De Nederlandse kolonisten deden er nog een schepje bovenop. Deze Nederlanders lieten hun honden niet alleen lekker kruisen, maar maakten het de afgezonderde Taiwanese aboriginals ook onmogelijk om nog raszuivere taiwandoggen te houden. De Nederlanders verboden het hen immers om honden te bezitten.
Nog erger werd het toen de Nederlanders door de Chinezen werden verdreven. De vooral mannelijke Chinezen die er zich vestigden vermengden zich met de lokale inheemse volkeren en hun honden deden net hetzelfde.
Vervolgens kwam er de periode van de Japanse heerschappij. Zij hadden het er tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog voor het zeggen. Zij hebben er alles aan gedaan om de inheemse volkeren onder hun controle te krijgen en hebben daarvoor zelfs volledige dorpen verplaatst naar administratieve gebieden waar ze hen eenvoudiger onder de knoet konden houden. Hun honden werden achtergelaten of meegenomen, waar ze zich vermengden met de lokale straathonden en de door de Japanners meegebrachte honden.
Een volgende catastrofale gebeurtenis moeten we situeren aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, waarbij ook veel legerhonden zoals Duitse herders zich opnieuw verder met de taiwan dog vermengden. Zo is de lokale taiwanese straathond in feite een samensmelting van de honden van de Austronesische volkeren met deze van de Chinezen, Japanners en de Europeanen. De vermenging met deze straathonden heeft echter gezorgd voor honden met een instabiel karakter, genetisch afwijkingen en soms zelfs agressief gedrag.
Wanneer de Japanse bezetting vervolgens eindigde, kwam Taiwan opnieuw in Chinese handen. Honderdduizenden Chinezen kwamen in Taiwan aan ten gevolge van herbevolkingsprogramma’s. Deze Chinezen behoorden tot de Chinese Kwomintang. Zij behoorden tot de culturele bevolkingsgroepen die er geen probleem mee hadden om zich met hondenvlees te bedienen. Zeker de honden van de inheemse volkeren werden al snel een lekkernij.
Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de taiwandog halverwege de twintigste eeuw zo goed als uitgestorven was. De raszuivere honden die er zijn, behoren voornamelijk tot de halfverwilderde honden die in afgelegen gebieden van Taiwan te vinden zijn.
De grondlegger van de herintroductie van de taiwan dog is Chen Ming-Nan. Hij had heel wat ervaring in het opleiden van legerhonden en besloot in de jaren ’60 om eigenhandig het hondenras te redden. Hiervoor speurde hij heel het land af op zoek naar raszuivere honden, maar aanvankelijk kende hij geen successen. In zowat elk inheems dorp waren de honden al te sterk vermengd met andere hondenrassen. Het duurde uiteindelijk tot in de jaren ’80 vooraleer hij drie sterk verwilderde, maar geschikte, raszuivere honden vond: Hsiao Wu Fong (een zwarte reu), Black Spirit (een teef) en Hunter (een teef met een gestroomd vachtkleurpatroon). Zij vormen de stamouders van de hedendaagse taiwan dog, in combinatie met minder raszuivere honden die voldoende genetische diversiteit moesten garanderen.
Tegenwoordig is hun aantal sterk toegenomen. Onder andere omdat het werk van Chen Ming-Nan op veel publiciteit kon rekenen, is men zich steeds meer beginnen inzetten op de bescherming van het hondenras. Bovendien werd men zich steeds meer bewust van de kwaliteiten ervan. De raszuivere honden werden uiteindelijk altijd al als jachthond gehouden en leefden nauw samen met de inheemse volkeren. Deze eigenschappen kenden de lokale straathonden natuurlijk niet. Hierdoor werd de taiwan dog bijvoorbeeld geïntroduceerd in de Taiwanese landmacht en luchtmacht en namen ze taken over van de Duitse herdershonden die hier veelal voor werden geïmporteerd.
In 2004 verkreeg de taiwan dog een voorlopige erkenning door de FCI. In 2015 volgde de definitieve erkenning.
Meer informatie over de taiwandog
Het hoeft niet te verbazen dat de taiwandog in onze contreien niet meteen een veelvoorkomende hond is. Op de laatst geraadpleegde lijst met geregistreerde hondenrassen in Vlaanderen (2019) was de taiwandog zelfs niet terug te vinden. Ook in de Nederlandse literatuur valt er vrijwel niks te lezen over de taiwandog. We vonden echter wel onderstaande Engelstalige boeken.
Praktische informatie over de taiwan dog
De taiwan dog is niet meteen een bekende hond in Vlaanderen. Hierdoor is er maar weinig bekend over de verzorging en andere praktische zaken. Daarom zijn hieronder de belangrijkste aspecten besproken.
Verzorging van de taiwan dog
Op het vlak van verzorging is de taiwandog zeer onderhoudsarm. Ze hebben een vacht die weinig onderhoud vergt en eigenlijk zichzelf proper houdt. Slechts sporadisch hoeven ze eens geborsteld te worden. Net zoals bij alle hondenrassen is en blijft het wel belangrijk om aandacht te schenken aan de nageltjes, de tanden en de oren van de taiwandog.
Voeding voor de taiwandog
De taiwandog is een levendig en alert hondenras dat toch wel wat energie kan gebruiken. Een goede hoogwaardige brok is aanbevolen, al was het maar omdat het de tanden goed onderhoudt. Uit liefde voor het ras heeft Yourdog een heel goede hondenbrok voor de taiwan dog puppy op de markt gebracht.
Speeltjes voor de taiwandog
De taiwandog vindt het over het algemeen heel leuk om met zijn baasje te spelen. Het is een hond die goed te trainen is en het ook de moeite vindt om zijn baasje te plezieren. Alleen spelen doet hij ook, maar over het algemeen is het wel een hond die op zoek is naar beloning voor zijn harde werk. Speelgoedspeeltjes zijn daarom een goed idee.
Reizen met de taiwandog
De taiwandog is zo’n zeldzaam hondenras dat je hem maar moeilijk buiten z’n geboorteland zal vinden. Hoe dan ook is de kans groot dat je de taiwandog met het vliegtuig naar België moet brengen. Als kleine pup kan dat eventueel in het passagiersgedeelte, maar vraag altijd het een en ander na bij de vliegtuigmaatschappij. Een volwassen taiwandog zal altijd in een speciaal daarvoor voorzien compartiment moeten reizen. Hiervoor moet je ook een speciale IATA-goedgekeurde reisbench gebruiken. In de auto raden we om veiligheidsredenen altijd een afgesloten autobench aan.
Medische problemen bij de taiwandog
Aangezien de taiwandog niet meteen een populair hondenras is, is er ook maar weinig onderzoek gedaan naar eventuele medische problemen. Over het algemeen wordt wel aangenomen dat het een vrij sterk hondenras is, net omdat er bij de fok vertrokken is van taiwandoggen die een natuurlijke evolutie kenden en die niet het resultaat waren van honderden jaren broodfok. Het ontstaan van een rasstandaard is in ieder geval een zegen voor de taiwandog. Zo is er een hele lijst opgesteld met kenmerken op basis waarvan fokkers geschikte fokhonden kunnen selecteren, net met de bedoeling om medische problemen te voorkomen.
Houd er wel rekening mee dat er bij elk hondenras problemen kunnen ontstaan, ook bij de taiwandog. In zo’n geval loopt de rekening al snel op. Daarom blijven we aanraden om altijd een hondenverzekering af te sluiten. Enkel op deze manier ben je er zeker van dat je de oplopende dierenartskosten kan blijven betalen.
Waar een taiwan dog puppy kopen?
De taiwan dog is zo zeldzaam dat je hem vrijwel enkel in het thuisland Taiwan (of China, afhankelijk van aan wie je het vraagt) kan vinden. Er zijn wel vrij veel taiwan doggen in de Verenigde Staten geïmporteerd geweest in het kader van eerdere pogingen om het ras te redden. Hierdoor zijn er ook in de Verenigde Staten wel eens taiwan dog puppy’s te vinden, maar het blijft toch een moeilijke opgave om een taiwan dog puppy te kopen.
Voor wie is de taiwan dog een geschikte hond?
De taiwan dog is een veelzijdige hond. Hij wordt gehouden als jachthond, waakhond en werkhond, maar het is tegelijkertijd ook een goede gezinshond. Een constante is wel dat hij vrij veel beweging en een goede socialisatie nodig heeft. In een ideale wereld zal hij eveneens veel werken met zijn baasje. Enkel als er aan deze voorwaarden is voldaan, is de taiwan dog voor jou een geschikte hond.
Een reactie achterlaten