De taigan is een vrij onbekend hondenras dat tot de windhonden behoort. De taigan leeft bij de Kirgizische nomaden, maar begint ook steeds meer ingang te vinden bij de Kirgizische adel. Hoewel het hondenras niet door de FCI erkend is, zijn er verschillende Europese landen die het ras op nationaal niveau erkennen.
Over de taigan
De taigan, ook bekend onder de naam taigan dog of Kyrgyz taighany, is een windhond die oorspronkelijk afkomstig is uit Kirgizië. De taigan wordt niet door de FCI erkend, maar wel door een aantal nationale kennelclubs. Qua uiterlijk lijkt de taigan dog wel een beetje op de greyhound, maar er zijn ook verschillen.
Uiterlijke kenmerken van de taigan
De taigan is een windhond en heeft dan ook die typerende lichaamsbouw. Het is een smal gebouwde hond met hangende oren. De hond wordt vrij groot en er wordt een minimum gesteld van 60 cm bij teefjes en 65 cm bij reuen. Kenmerkend aan de taigan is de lange en golvende vacht in combinatie met de ring aan het uiteinde van de staart. Deze ring kan niet worden afgerold omdat de basiswervels aan elkaar verbonden zijn. De vacht is vaak zwart met wit, maar kan ook zwart, geel, bruin, grijs of volledig wit zijn. Bij donkere vachtkleuren komen ook witte markeringen voor.
Karakter van de taigan dog
De taigan is een sterk en winterhard hondenras. Ze zijn onbevreesd en Kirgiziërs roemen ze omdat ze het als een van de weinige honden aandurven om jakhalzen en wolven met succes te verjagen of zelfs te doden. De taigan is echter niet alleen onbevreesd, maar ook heel intelligent. Ze zullen zelfstandig beslissingen nemen en zullen zich niet zomaar door een zwakke of “domme” eigenaar laten onderwerpen. In de praktijk hebben ze nood aan een wilskrachtig baasje dat kan omgaan met een vrijheidslievende hond. Wanneer de taigan zo’n baasje heeft gevonden, zal hij het als een echte bewaker beschermen. Kenmerkend aan de taigan is dat hij zijn liefde niet op de klassieke manier toont en dat hij dus helemaal geen aandacht zal komen vragen, maar dat hij zijn liefde eerder bewijst op basis van zorg en bescherming.
Beweging
De taigan heeft sterke botten en zeker in vergelijking met andere windhonden een groot longvolume. Hierdoor kan de taigan tot 4.000 meter boven de zeespiegel presteren op ruw terrein. De taigan is dan ook helemaal aangepast aan de bergachtige en brutale omstandigheden die eigen zijn aan het Tiensjan-gebergte. Daar wordt de taigan vaak gebruikt door jagers, veelal in combinatie met een getrainde steenarend. Typische prooien zijn marmotten, reeën en steenbokken. Per uitzondering wordt er ook gejaagd op de tolaihaas. Bijzonder aan de taigan is dat het tijdens de jacht alle zintuigen inzet. Terwijl veel andere windhonden zich beperken tot het zicht, zal de taigan ook jagen op basis van geluid en geur.
Laat het hoe dan ook duidelijk zijn dat het net als andere winhonden een beestje is dat best wel wat energie te verliezen heeft. Voor de jacht is de taigan ideaal, maar ook andere hondensporten liggen ‘m wel. Een hond voor op een klein appartementje is het allesbehalve.
Omgang met kinderen en andere dieren
De taigan is over het algemeen vriendelijk naar zijn gezin toe, maar heeft toch een duidelijke voorkeur voor oudere kinderen. Met heel jonge kinderen doet de taigan het niet altijd even goed. Mits een degelijke socialisatie kunnen ze goed om met andere honden, maar ze blijven wel een jachtinstinct hebben. Met kleine huisdieren en katten doet de taigan het dan ook niet zo heel goed.
Geschiedenis van de taigan dog
De taigan maakt deel uit van de Oosterse windhonden, maar over de geschiedenis ervan zijn veel onduidelijkheden. Zo waren de Kirgiziërs aanvankelijk een nomadisch volk dat uit Siberië en Centraal-Azië migreerden. Bij zo’n nomadisch bestaan is het altijd weinig waarschijnlijk dat de oorsprong van een hond tot één voorouder te herleiden valt. Toch is het opmerkelijk hoe goed de taigan is aangepast aan het leven in het Tiensjan-gebergte.
Hoe dan ook is er eigenlijk maar weinig onderzoek verricht naar de oorsprong van de taigan. In de jaren ’30 is het wel zo dat Sovjetkynologen begonnen zijn met het registreren van de honden in de Kirgizische Socialistische Sovjetrepubliek. Toen de nazi’s de Sovjet-Unie in 1941 binnenvielen, werd het werk opnieuw stopgezet. Het duurde vervolgens tot 1964 vooraleer de Sovjet-Unie echt een standaard voor het ras vastlegde. Het moedigde daarbij de hazenjacht met de taigan aan. Jagers werden daarbij in kolchozen verzameld. Dit waren collectieve boerderijen die een deel van de productie aan de staat dienden af te staan. De jagers stonden in voor de levering van bont. Veel interesse naar de door hen gebruikte honden was er verder niet, zolang ze maar voldoende bont leverden was iedereen tevreden.
Toen in 1991 de Sovjet-Unie na het Akkoord van Białowieża uiteenviel, stortten ook deze collectieve boerderijen uiteen. Velen keerden terug naar een nomadisch bestaan en de taigan maakte daar deel van uit. Wat volgde was een periode van chaos waarbij er maar weinig aandacht was voor kynologie. De opkomst van de taliban, machtsmisbruik, protestmarsen en staatsgrepen werden er nu eenmaal de orde van de dag.
Desondanks waren er steeds meer leden van de stedelijke hoge klasse die de taigan ontdekten. De taigan groeide dan ook steeds meer uit tot een symbool van nationaal erfgoed. In 1995 legde de Kynologische Raad van de Kirgizische Republiek, een raad die in feite deel uitmaakt van de overheid, een rasstandaard vast. Er volgden nog een aantal rastentoonstellingen, maar door de beperkte opkomst kon dit bezwaarlijk een succes worden genoemd. In 2005 werd er wel een nationale kennelclub in Kirgizië opgericht en sinds 2009 wordt deze kennelclub door de FCI als contactpartner erkend. Hierdoor zou men de FCI-erkenning van de taigan kunnen aanvragen, wat nog niet is gebeurd. Op nationaal niveau is het ras wel erkend in onder meer Rusland, Kazachstan, Oezbekistan en Wit-Rusland. Dichter bij huis zijn onder meer Duitsland, Polen, Hongarije, Litouwen, Letland en Estland reeds tot een erkenning overgegaan.
In Europa geniet de taigan vooral bekendheid sinds een staatsbezoek van de toenmalige Kirgizische president Askar Akajev – die later na aanhoudende protesten het land is ontvlucht en intussen als professor aan de Staatsuniversiteit van Moskou werkt. Hij overhandigde toen twee taiganpuppy’s aan de Noorse koning Harald V en de Noorse premier Kjell Magne Bondevik. Nochtans was het volgens de Noorse importverordeningen verboden om zomaar honden uit niet-Europese landen te importeren. Bovendien hadden de koning en de premier geen interesse in het houden van de honden. Er ontstond een diplomatieke rel nadat de Kirgizische president zich hierdoor beledigd voelde. Uiteindelijk beloofde de burgemeester van Trondheim dat hij voor de puppy’s zou zorgen.
Meer informatie over de taigan of de Kyrgyz taighany
Er is maar weinig informatie te vinden over de taigan en al helemaal niet in het Nederlands. Met uitzondering van het feit dat Ria Hörter er ooit enkele zinsneden aan heeft besteed, blijft de Nederlandstalige literatuurlijst eigenlijk leeg. In het Engels zijn er bij ons weten twee goede boeken over de taigan geschreven. Alle twee de boeken zijn geschreven door een eigenaar die zelf ervaring heeft met het hondenras.
Praktische informatie over de taigan
Nu er maar weinig goede bronnen zijn over de taigan is het denkbaar dat je nog een aantal praktische vragen hebt. Welke voeding moet je kopen voor de taigan? En wat met de verzorging van de taigan? Wij hebben talloze boeken doorgenomen en leggen het graag voor je uit. Tegelijkertijd verwijzen we je naar producten die je goed zal kunnen gebruiken.
Verzorging van de taigan
Op het vlak van verzorging is het voldoende om de Kyrgyz taighany een tot twee keer per week te borstelen. Enkel tijdens de lente, wanneer hij zijn wintervacht begint te verliezen, zal je ‘m vaker moeten kammen. Daarnaast moet je tijdig z’n nageltjes knippen, de tanden poetsen en de oren schoonmaken. Het belangrijkste is echter dat je de taigan voldoende beweging biedt. Ze hebben echt nood aan grote omheinde tuinen of losloopgebieden waarin ze lekker hard kunnen rennen. Dit doen ze overigens heel goed, want ze behalen moeiteloos snelheden tot 60 kilometer per uur.
Voeding voor de taigan
De taigan heeft nood aan voedsel van hoge kwaliteit dat aansluit bij hun levensfase. Ze hebben een diepe borstkas en hebben hierdoor een hogere kans op maagtorsie. Daarom is het belangrijk om vaker kleine porties te voeren en de taigan geen eten te geven na of vlak voor een zware activiteit. Vooral hondenbrokken op basis van mager vlees, lamsvlees, rundsvlees en kip zijn een goed idee, maar het mag ook zeker gekookte eieren en oceaanvis (in beperkte mate) bevatten. Op basis hiervan raden wij het hondenvoer op onderstaande pagina aan.
Speeltjes voor de taigan
De taigan is een intelligente hond die niet meteen van plan is om je zomaar te plezieren. Hoewel de taigan enigszins te trainen valt, merken we dat hij vaak weinig plezier haalt uit apporteerspelletjes. Natuurlijk is elke taigan anders en mogen we niet veralgemenen, maar het is toch een belangrijke vaststelling waar je rekening mee moet houden. Natuurlijk wil dit niet zeggen dat je helemaal geen speeltjes hoeft te voorzien, maar kies dan wel voor onberekenbaar speelgoed dat het jachtinstinct stimuleert en waar de hond veel energie aan kan verliezen. Op onderstaande pagina vindt je speeltjes die de taigan dog over het algemeen heel leuk vindt.
Reizen met de taigan
Je kan de taigan meenemen op reis, op voorwaarde dat het een actieve vakantie wordt. Houd er wel rekening mee dat de taigan onrustig kan worden als hij langdurig stil moet zitten. Het is uiteindelijk een beestje dat best veel energie in de benen heeft en dat tegelijkertijd een flinke portie enthousiasme bezit. Je kan het ‘m niet kwalijk nemen, maar je kan ’m wel een goede reisbench voorzien. Als je met het vliegtuig gaat reizen, dient dit een IATA-gecertificeerde reisbench te zijn. Onderstaande pagina bevat de ideale benches.
Medische problemen bij de taigan
De taigan heeft zoals eerder gezegd een verhoogde kans op een maagtorsie. Dit is potentieel dodelijk en het is belangrijk om hierbij zo snel mogelijk naar de dierenarts te gaan. Ook oorontstekingen en botbreuken komen frequent voor. Verder is het aannemelijk dat een aantal andere medische problemen die bij andere windhonden voorkomen ook hier aan te treffen zullen zijn, maar in de praktijk is er nog maar weinig onderzoek naar gevoerd. Wij raden aan het om het zekere voor het onzekere te nemen en een goede hondenverzekering af te sluiten. De hondenverzekering van Corona Direct is wat ons betreft een aanrader.
Waar kan ik een taigan kopen?
De taigan wordt ook wel eens de hond die niet te koop is genoemd. Dit heeft veel te maken met het feit dat de taigan vooral wordt gehouden door nomadische stammen die hun honden graag dicht bij zich houden. Vroeger kon je enkel een taigan bekomen door er een te krijgen. Aan de juiste prijs is een taigan kopen natuurlijk wel mogelijk – hoe zou de Kirgizische adel het anders doen –, maar weet wel dat het dan vaak om gestolen honden gaat.
De laatste jaren zouden er ook steeds meer Kirgizische fokkers zijn die een taigan verkopen, maar probeer ze maar eens te vinden. Zelfs op de website van The Union of Cynologists of Kyrgyz Republic is er geen enkele taigan fokker terug te vinden. Desondanks raden we aan om met deze vereniging contact op te nemen zodat zij je kunnen helpen in je zoektocht naar een taigan dog.
Voor wie is de taigan een geschikte hond?
Voor Kirgizische nomaden, moderne jagers en hondenliefhebbers met een flinke portie ervaring en zin om te sporten. Een voldoende grote tuin is noodzakelijk en andere kleine huisdieren heb je beter niet. Heb je geen ervaring met honden, woon je in een klein appartementje en heb je geen zin om dagelijks veel te wandelen? Dan is een taigan kopen voor jou niet het beste idee.
Een reactie achterlaten