Pandikona

De pandikona is een zeldzaam hondenras waar maar weinig informatie over bekend is. Bovendien blijkt de informatie van de lokale dorpelingen niet altijd met de feiten overeen te stemmen, maar eerder gebaseerd te zijn op lokale rituelen en overtuigingen. Hieronder is een samenvatting te vinden van betrouwbare informatie over dit hondenras.

Over de pandikona

Als je naar bovenstaande foto van de pandikona kijkt, vallen de littekens meteen op. Allicht zijn de gecoupeerde oortjes je ook opgevallen. Toch valt er nog wel wat meer op te merken en te bespreken. Hieronder hebben we het onder andere over het uiterlijk en het karakter van de pandikona.

Uiterlijke kenmerken van de pandikona

De pandikona is niet door de FCI erkend en hierdoor hebben ze geen duidelijk afgelijnd uiterlijk. Over het algemeen heeft de pandikona wel een korte, lichte en goudgele vacht. In de praktijk komt de pandikona echter ook in andere vachtkleuren voor. Het is een middelgrote tot grote hond met een schofthoogte van zo’n 60 cm. De oren van de pandikona zijn vaak groot en puntig, maar soms hebben ze ook de neiging om te vallen of te hangen. In het buitenland worden ze vaak gecoupeerd. De staart van de pandikona is over het algemeen vrij dik en wordt opwaarts gedragen, met een krul aan het einde. De poten zijn gespierd en de snuit is middelmatig lang.

Karakter van de pandikona

Ook hier is er geen eenduidige omschrijving, maar over het algemeen wordt het karakter van de pandikona als dapper en onbevreesd omschreven. Ook kunnen ze territoriaal zijn, maar verder zouden ze heel loyaal zijn aan hun eigenaar en een sterk jachtinstinct hebben. Toch is de gemiddelde pandikona heel zelfstandig en moeilijk te trainen, waardoor ze minder vaak als gezinshond worden gehouden. Ook in India geeft men aan dat ze nooit volledig tam te krijgen zijn.

Beweging

De pandikona is een hond die vrij veel beweging nodig heeft. Van nature uit is het een echte jachthond en hij zal niet zomaar de hele dag kunnen niksen. In een ideaal geval kan hij vrij ravotten, rondzwerven of wordt er intensief met hem gewerkt. In India zwerven ze vaak rond en bewaken ze de eigendommen. In theorie zou hij op een Belgische boerderij dan ook niet misstaan, maar de natuurlijke jachtdrift is dan wel een aandachtspunt.

Omgang met kinderen en andere dieren

Ten opzichte van kinderen stelt de pandikona zich vaak heel rustig op, maar met andere dieren heeft hij het moeilijker. De pandikona kan zich heel dominant opstellen en dat geeft snel heibel als er andere honden aan te pas komen. Ook met (kleine) huisdieren kan je problemen vrezen want de pandikona heeft nog steeds een bovenmatige jachtdrift in zijn middelgroot lijf zitten. Ten opzichte van grotere dieren en kuddes kan hij zich beschermend opstellen.

Geschiedenis van de pandikona

De pandikona is een oud hondenras dat afkomstig is uit Andhra Pradesh in India. Er is maar heel weinig bekend over dit hondenras, behalve dat het tot het mastiff-molossertype behoort. Om meer te weten over de geschiedenis van de pandikona, volstaat het om naar zijn hedendaags leefgebied te kijken.

De pandikona is vernoemd naar de plaats Pandikona, waar het hondenras is ontdekt. Daar werd de pandikona gebruikt om eigendommen, vee en dorpen te bewaken, maar ook om op wild te jagen. Aangezien Pandikona een klein plaatsje is, elk gezin er twee tot drie honden heeft en de honden heel territoriaal zijn, zijn gevechten er niet ongewoon. De pandikona heeft dan ook vaak littekens. De bewoners van Pandikona bemoeien zich over het algemeen niet met de gevechten van hun honden. Deze littekens hebben echter ook nog een andere oorsprong: de inwoners van Pandikona geloven dat ze het immuunsysteem van de honden versterken wanneer ze hen brandmerken.

In Pandikona worden de honden niet geketend, maar lopen er vrij rond. Hier nemen ze hun bewakingstaken heel serieus. Ook de kinderen in het dorp worden door hen bewaakt tegen indringers en zwerfdieren. Over het algemeen gaat het dan eerst om een waarschuwing, maar indien nodig wordt de pandikona dodelijk serieus.

Jagen doet de pandikona nog op de authentieke manier. Er wordt gezegd dat er al generaties op die manier wordt gejaagd. De honden jagen in roedels, meestal op zwijnen, en de jagers maken gebruik van speren. Hierbij worden de honden aan grote gevaren blootgesteld.

Door buitenstaanders is er altijd weinig belangstelling geweest voor dit hondenras dat vrij geïsoleerd in het dorp leeft. In 2010 merkte een vrijwilliger wel op dat het aantal pandikona’s sterk was afgenomen. Dit had onder meer te maken met de afname van het belang van de jacht, maar bovendien vertelden de dorpelingen ook het verhaal van een oudere egoïstische persoon die als gevolg van onenigheid het water had vergiftigd, waardoor 25 van de honden zijn overleden. Sindsdien is de interesse in dit hondenras langzaam beginnen toenemen. Zo is er op Instagram toch een volledige pagina aan het hondenras gewijd, met intussen toch al meer dan honderd volgers.

Meer informatie over de pandikona

De pandikona is niet alleen in onze contreien een onbekend hondenras, maar zelfs in India is het een vergeten hondenras. Hierdoor zal je niet eenvoudig meer informatie over de pandikona vinden. Ook wij hebben geen goede boeken over de pandikona kunnen vinden. In onderstaande video ontdek je wel een aantal interessante zaken over de pandikona en zie je hoe en waar deze honden leven.

Medische problemen bij de pandikona

Er wordt gezegd dat de pandikona weinig gezondheidsproblemen hebben, maar onafhankelijk onderzoek hieromtrent ontbreekt. Het is in ieder geval zo dat de pandikona onafhankelijk van andere hondenrassen is kunnen evolueren en dat de natuurlijke selectie er zijn werk heeft kunnen doen. Ook de hoge leeftijd die de honden halen, vaak 14 tot 15 jaar, spreekt in het voordeel van hun gezondheid. Anderzijds stellen experts zich vragen bij de genetische diversiteit bij de honden in het dorp. Als je een pandikona zou adopteren, is een goede hondenverzekering met andere woorden nog steeds aanbevolen.

Waar kan ik een pandikona kopen?

De enige manier om aan een pandikona te komen, is door zelf naar het dorp te trekken en bij de lokale bevolking na te gaan of je een pandikona kan krijgen. Er wordt niet intensief met dit hondenras geteeld en in principe is het er ongewoon om een hond te verkopen. In de plaats daarvan geven ze het eerder weg aan familie, vrienden of mensen uit naburige dorpen. Enkel door een vertrouwensband te creëren met de inwoners van Pandikona kan je een lokale hond bemachtigen. Volgens verschillende bronnen zijn geschenkjes alvast een goed begin.